Lietuvių kalba taisyti

Dalyvis taisyti

neįvaišintinas

  1. tas, dėl kurio reikia neįvaišinti

Etimologija taisyti

<= neįvaišinti, neįvaišina, neįvaišino <= ne- + įvaišinti, įvaišina, įvaišino <= į- + vaišinti, vaišina, vaišino